kör peygamberleri bizim için masalında topla ozan
ateşin başında yiğitler ve güzeller sevişecek
beraber o dağa gideceğiz ve gözler bizim olacak
etimize kaynayan zırhla uyuyacağız, bu zır kelimelerdir
yedi kıtaya dağılacağız ama dağı biz titreteceğiz
toprak bir misket gibi avuçlarımızda şekillenecek
hava nefesimizle birlikte zafere raks edecek
kanayan ağaçların gölgesinde düşlerimiz filizlenecek
bütün ormanlarda birimizi bin görecekler
sadağımızdan çıkan her okun bir masalı vardır
rüzgarı öptükçe bizi aslanların inine girdirecek
tam, bin yıllık ölüler dirilir gibi bir araya gelmişiz
soğuk çökerken geceye alev nefeslerle cenkteyiz
ozan, o masalın peygamberleri bize imreniyor
mucizevi kelimelerimiz gözlerini açmış ve biz galibiz
gün ışığına değmiş saçlarımız, hepimiz akız
hür bütün kuzular kurtluk hayali kuruyor
anlat hepsine ozan, biz dağa varanlarız
bizi zincirleyecek bir kadim şehir arayacaklar
ozan, bizim her yere varacak olduğumuzu anlat
ölüler bizim için kalkar, diriler bizim basamağımızdır
yapraklar biz dağa varalım diye dökülür
son şarkı hep bizim zaferlere söylenir
bahar biz şen olalım diye gelir
masallarda dağa varan, alevin göğsüne mızrak saplayan bizleriz
bu çukurun içinden çıkıp o dağa gideceğiz ozan
hepimiz hep birer hayvanla gömülecek gibi yaşadık
kurdu olanlar etini böldü, atı olanlarımız koşmayı öğrendi
burada bir ve birin toplamı iki değil cenktir
bu son uykudur, ormanın en yüksek ağacı sizi unutturamaz
kurtların ayak seslerine uyanan şehirler bizimdir
dünyanın çekirdeğine hapsedilen dört başlılar bizimdir
denizi yaran ve ölüler dirilten bizimdir
anlat onlara ozan, bu masal yeni başladı
kargalar ezberlerini unutacak kılıç seslerimizde
pus her çöktüğünde bilecekler şehirlerine indiğimizi
çakallar yemin bilmez ama bize yemin edecekler