Bir Ev Cini Hikayesi II

Dobby’nin azat edilmesi Jobsy’nin unutmaya çalıştığı, aklından çıkarmaya uğraştığı pek çok korkuyu yeniden su yüzüne çıkardı.
Jobsy’nin tanıdığı Dobby de aynı kendisi gibi, fedakarlığın zirvesinde hizmet etmeye uğraşan çok çalışkan bir ev ciniydi. Dobby’nin kovulmasını kendi açısından daha rahatlatıcı bir şekilde yorumlamak istediğinde, onun efendilerinin ev cinlerine yeterli kıymeti vermeyen insanlar olduklarını düşünüyordu. Böyle düşünmek onu bir nebze rahatlatıyordu.
Sonuçta onun efendileri Malfoylar gibi kötü sihirbazlar değillerdi. Ev cinlerine bakışları açısından pek de bir fark olmaması Jobsy için düşünülecek bir nokta dahi değildi. Efendileri de tıpkı diğer sihirbazlar gibi ev cinlerine nasıl davranılması gerekiyorsa öyle davranıyordu. Ama onun efendileri en iyi, en doğru insanlardı! Malfoylar gibi kötü efendileri olmadığı için azat edilme korkusu düşüyordu.
Ama gerilip de canı sıkkın bir şekilde olumsuzu düşündüğü zamanlarda durum değişiyordu. “Ya sorun Malfoy Ailesi’nde değil de Dobby’nin performans yetersizliğindeyse?” dediği anlarda bu sonun kendisi için de her an gelebileceğini düşünerek, aralıklarla korku krizleri tutmaya devam ediyordu.
Dobby gibi zeki ve çalışkan bir ev cını azat edilebiliyorsa Jobsy’nin de bu durumla karşılaşması olanaksız değildi. Efendilerinin verdiği emirler doğrultusundaki işlerin sonucunda genelde azar yemezdi. Daha ziyade efendisinin aklına gelmemiş işlerin yapılmaması durumunda Jobsy’nin üzerine çok gelinirdi. Jobsy de bu zamanlarda her zaman olduğu gibi yine kendisini suçlar, bir sürü önemli işi olan efendisine yeterince yardımcı olamadığı için yediği bütün hakaretlere hak verirdi.
Gece uykusundan birkaç saati harcayıp mobilyaların parlatılmasına vakit ayırmadığı için yine kendisine çok kızdığı bir akşam almıştı Dobby’nin azat olduğu haberini. Kendisinin böyle bir tehlikeyle karşılaşmaması için artık çok daha pratik düşünmeli ve bugüne kadar yaptığından fazlasını yapmalıydı.
Dobby’nin azat oluşunu önce kendisi açısından kaygıyla karşılasa da Dobby’nin bu durumdan memnun olduğunu öğrenmesi üzerine kaygısı azaldı. Kendisi açısından azalan kaygısıyla birlikte Dobby’ye duyduğu hiddet öne çıkmaya başladı.
Dobby’nin yaptığı sadece kendi adına bir utanç değildi. Aynı zamanda ev cinlerinin yüzlerce yıllık var oluş nedenlerine, taşıdıkları geleneklere karşı kabul edilemez bir isyandı. Efendisinden ayrılmaya memnun olacak bir ev cini düşünülemezdi bile.
Böyle bir durum sadece Dobby özelinde yaşanmış bir olay olarak değerlendirilemezdi. Sihirbazlar nezdinde artık ev cinlerinin güvenilirliği sorgulanmaya başlanırsa yaşanacak utanç ve onursuzluk bir yana ev cinlerinin sonu Azkaban’a kadar gidebilirdi.
Bir taraftan da ev cinleri arasında bu tip eğilimlerin artması gibi bir tehlike korkunçtu. Özellikle genç ev cinleri Dobby gibi kötü bir figüre özenirlerse önce kendi ailelerini sonra tüm ev cini toplumunu tehlikeye atabilirlerdi.
Ev cini toplumu için bu bir yıkım olurdu. Öyle bir halin sonu efendileri tarafından kovulmuş ev cini yığını demekti ve bunun arkasından ev cinlerinin yapabileceği herhangi bir şey olduğuna inanmıyordu.
Jobsy’ye göre ev cinleri ya efendileriyle var olacaktı ya da yok olacaktı!
Mr. Jobsy, Ev Cinliğinden iş adamlığına giden başarı öyküsünü ve büyü dünyasına dair bilinmeyenleri, sonraki sayılarımızda anlatmaya devam edecektir.
Twitter hesabı@mrjobsy’i takip edebilirsiniz.